-
1 tragula
tragŭla, ae, f. [st2]1 [-] tragula (javelot avec courroie de cuir). [st2]2 [-] herse. [st2]3 [-] un filet. [st2]4 [-] au fig. Plaut. piège, vilain tour. - volui inicere tragulam in nostrum senem, Plaut. Ps. 1, 4, 14: j'ai voulu lancer mon javelot sur notre vieillard (j'ai voulu jouer un vilain tour à notre vieillard).* * *tragŭla, ae, f. [st2]1 [-] tragula (javelot avec courroie de cuir). [st2]2 [-] herse. [st2]3 [-] un filet. [st2]4 [-] au fig. Plaut. piège, vilain tour. - volui inicere tragulam in nostrum senem, Plaut. Ps. 1, 4, 14: j'ai voulu lancer mon javelot sur notre vieillard (j'ai voulu jouer un vilain tour à notre vieillard).* * *Tragula, tragulae, penul. cor. Caesar. Une sorte de dard ancien, comme un javelot.\Tragula. Plin. Un filé à pescher, Un traineau.\Tragulam in te iniicere adornat. Plaut. Il te machine quelque finesse, Il te veult tromper. -
2 trāgula
trāgula ae, f [TRAG-], a javelin thrown by a strap, hand-dart: femur tragulā traicitur, Cs.: tragulā graviter ictus, L.* * *dart, javelin -
3 saucio
I.Lit. (class. but rare; not in Cæs.;* 2.syn.: vulnero, laedo): Rubrius in turbā sauciatur,
Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67; id. Vatin. 5, 13: ut ictu tragulae sauciaretur, Sall. Fragm. ap. Non. 398, 8 (Hist. 2, 19 Dietsch):aliquem virgis,
Plaut. Rud. 3, 4, 53:ungue genas,
Ov. A. A. 3, 708: radices, Cato ap. Plin. 17, 22, 35, § 198:sive quis sauciatus in opere noxam ceperit,
Col. 11, 1, 18.—In partic., pregn., to kill:B.meus discipulus valde amat illum, quem Brutus noster sauciavit,
has stabbed, mortally wounded, Cic. Att. 14, 22, 1.—Transf. (acc. to saucius, II. B. 2.), of the cultivation of the soil, to dig into, tear up the ground:2.sauciet ut duram vomer aduncus humum,
Ov. R. Am. 172:terrae summam partem levi vomere,
Col. 2, 2, 23; cf. the words vulnero, vulnus, cicatrix, etc.—To prune, trim:3.saucianda ferro est atque exulceranda vitis in eā parte,
Col. 4, 24, 17:obliquam vitem plerumque sauciat et interdum praecidit,
id. 4, 4, 2.—Poet., with se (cf. vulg. Engl., to get shot), to get drunk: haec anus admodum friguttit nimirum sauciavit se flore Liberi, Auct. ap. Fulg. 562, 25; cf.II.percutio, in the same sense,
Plaut. Cas. 3, 5, 20.— -
4 tragularius
trāgŭlārĭus, ii, m. [tragula, I.], a soldier who placed and levelled the tragulae to be discharged from an engine, Veg. Mil. 2, 15 fin.
См. также в других словарях:
TRAGULA — inter telorum iaculorumque vocabula, quae in veterib. Historiis scripta sunt, memoratur A. Gellio, l. 10. c. 25. et occurrit saepius apud Caesarem, l. 1. g. Gall. c. 26. Livium, l. 24. c. 42. Alios, Fuêre autem tragulae telae, quae vel manu, vel… … Hofmann J. Lexicon universale